Speelt darmslijmvlies een rol bij hersenaandoeningen?

Veranderingen in het darmslijmvlies spelen wellicht een rol bij dysbiose in de darm en zouden symptomen van autisme, ziekte van Parkinson, ziekte van Alzheimer en multiple sclerose (MS) kunnen verergeren, zo blijkt uit een recent gepubliceerde review in Frontiers in Cellular and Infection Microbiology.

Darmproblemen worden vaak in verband gebracht met autisme, ziekte van Parkinson, ziekte van Alzheimer en MS, echter de exacte oorzaken zijn nog onduidelijk. De auteurs van deze review stelden dat factoren die het zenuwstelsel beïnvloeden, wellicht ook het volume, de viscositeit en de doorlaatbaarheid van de mucuslaag (slijmvlies) van de darm beïnvloeden en als gevolg daarvan ook de samenstelling van de microbiota.

De darm heeft een eigen neuronaal netwerk (enterische zenuwstelsel), over de hele lengte van het maagdarmkanaal en dit stimuleert het mucosaal epitheel. Het enterische zenuwstelsel reguleert de darmfunctie, waaronder mucussecretie en -herstel. Aangezien sommige microben mucus gebruiken als belangrijkste energiebron, kunnen veranderingen in mucus dysbiosegerelateerde darmproblemen bij neurologische aandoeningen beïnvloeden en wellicht verergeren. De auteurs van deze review verzamelden argumenten voor de rol van mucus bij neurologische aandoeningen. Ze analyseerden 113 publicaties van studies met betrekking tot neurologische aandoeningen, de darm en het microbioom. De rode draad in de publicaties was de darmmucosa. Bij alle genoemde neurologische aandoeningen is er bewijs voor veranderingen in aanwezigheid van mucosa geassocieerde bacteriesoorten. In een recente studie onder mensen met de ziekte van Alzheimer die ook symptomen hadden die wijzen op het prikkelbare darm syndroom, bleek er een associatie tussen dysbiose en een toename van mucolytische bacteriën. Het interessante aan deze review is dat de aandacht normaal gesproken niet uitgaat naar mucus als het gaat om de rol van dysbiose bij neurologische aandoeningen. De auteurs van deze review concluderen dat mucus wellicht een potentieel nieuw doelwit is om therapie op te richten. Er is echter nog geen directe bewijslast voor hun hypothese. Wel schijnt deze een nieuw licht op de darm-hersen-as, waarmee onderzoekers aan de slag kunnen in hun zoektocht naar een betere behandeling van hersenaandoeningen.